Η Τρελή Ελληνική (Τηλεοπτική) Πραγματικότητα

Όσο παρακολουθώ τηλεόραση τόσο απελπίζομαι. Βλέπω ότι τα καλά προγράμματα είναι ένα είδος υπό "Εξαφάνιση". Αλλά η τηλεόραση ανοίγει ήδη με το "Καλημέρα σας" και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, με το που ετοιμάζεται ο "Πρωινός καφές". Και ενώ τα μισά κανάλια προσπαθούν να σε πείσουν ότι "Αξίζει να το δεις" τα άλλα σου προτείνουν "Άλλαξέ το". Η κατάσταση αυτή σε φτάνει πολλές φορές "Στα άκρα" και αντιδράς με γέλια για να μην απογοητευτείς σε βαθμό που θα σε φέρει σε απόγνωση. Αλλά θα έλεγα ότι απελπίζεσαι ακόμα κι αν έχεις ένα τραπέζι. Το "Στην υγειά μας" το λες με ανοιγμένη την τηλεόραση και σε διάφορα προγράμματα θα ακούσεις και σσσς καθώς κατεβάζεις την μπουκιά σου. Για να μην μιλήσω για το "Κυριακάτικο Τραπέζι" που η τηλεόραση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνενστίασης. Αλλά εκεί επικρατεί ΤΟ μπάχαλο. Ο πατέρας (κυρίως) θέλει να δει ειδήσεις ή κάποιο πρόγραμμα που να κάνει "Ζοοm στα πρόσωπα και στα γεγονότα", η μητέρα και η κόρη καμιά ελληνική σειρά. Ο γιος επιθυμεί μία αμιγώς "Αθλητική κυριακή" και θέλει ποδόσφαιρο! Αυτό που "Έχει γούστο" περισσότερο είναι εάν η οικογένεια είναι πολυμελής και εμφανίζονται στο "Προσκήνιο" και άλλα μέλη. Τι "Συμβαίνει τώρα"; Στην "Πρώτη γραμμή" για την κατάκτηση (εννοείται) του τηλεκοντρόλ σφάζονται παλληκάρια! Και όλοι συμμετέχουν! "Ουδείς αναμάρτητος"! Αν υπάρξει και συμμαχία θα δεις την "Πρώτη πάσα" του τηλεκοντρόλ να την ρίχνουν οι μεν και τη δεύτερη οι δε, ενώ πιθανόν εσύ προπαθείς να προστατευτείς μην σου έρθει καμιά ξανάστροφη. Συγκατάβαση δεν υπάρχει. Αφού "Μένουμε Ελλάδα" δεν πρόκειται να συννενοηθούμε ως γνήσια μέλη μίας πολιτισμένης χώρας. Σπάνια θα δεις ανθρώπους που νιώθουν ότι "Η Ζωή είναι αλλού", εκτός δηλαδή της τηλεόρασης. Σε έρευνα ένα συντριπτικό 60% απάντησε ότι ζει για να βλέπει τηλεόραση! Και τα "Διαβολικά μυαλά" των καναλιών το έχουν καταλάβει αυτό. Το πρόβλημα εντείνεται αν έρθει κανένας απρόσκλητος που έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Αν βλέπεις κάτι σκέφτεσαι αυτομάτως "Αυτός μας έλειπε". Αν δεν μιλήσει όλα είναι μια χαρά, "Ούτε γάτα, ούτε ζημιά". Αν όμως μιλήσει ε, τότε "Αρχίζει το ματς" μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ενδοικογενειακά, αν τύχει και αποφύγεις τη σύρραξη, θα αντιμετωπίσεις σίγουρα γαλιφιές. Ο/ Η σύντροφος αρχίζει τα αγαπούλα μου και τα "Αmore miο" για να γίνει το δικό του/ της. Αν δεν πιάσει ούτε αυτό, αρχίζει ο συναισθηματικός εκβιασμός. "Αν μ' αγαπάς" βάλε το πρόγραμμά μου! Το ίδιο συμβαίνει και τις μέρες που δε δουλεύεις. Η τηλεόραση ανοίγει "Από νωρίς... και το σαββατοκύριακο"! Δεν χαίρεσαι καθόλου τα ρεπό σου. Εξαρτάσαι πια από το χαζοκούτι! Είσαι τελειωμένος! Ακόμα και "Τα σύνορα της αγάπης" σου καθορίζονται πια από τον τηλεοπτικό σου βίο σε σημείο που αρχίζεις να επικοινωνείς με τηλεοπτικούς όρους! Ο "Όμορφος κόσμος το πρωί" συνοψίζεται πλέον σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που είσαι υποχρεωμένος να το αγαπάς ή τουλάχιστον να το αποδέχεσαι για να είσαι ευτυχισμένος! Γιατί από τη ζωή εκεί έξω έχεις "Μαύρα μεσάνυχτα". Με τον/ την σύντροφό σου είστε πια "Δυο ξένοι". Κάποτε λέγατε "Είσαι το ταίρι μου" τώρα δεν λέτε ούτε "Καλημέρα"! Ο κάθε Έλληνας έχει δύο ιδανικά: Να είναι, πρώτον "Εισοδηματίας" και, δεύτερον κυρίαρχος της τηλεόρασης! Φιλίες τυγχάνει να έχουν χαλάσει από την τηλεόραση. Δεν έχει τύχει να πείτε σε κάποιον ότι θα είστε "Φίλοι για πάντα" και να διαφωνήσετε έντονα για κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα; Από 'κει και πέρα αρχίζεις να είσαι αντικείμενο για μελέτη. Η περίπτωσή σου ανήκει στις "Ιατρικές υποθέσεις"! Τα έχεις πλέον χάσει! Τη στιγμή εκείνη απευθύνεσαι στον εαυτό σου ρωτώντας τον: "Είσαι πιο έξυπνος από ένα δεκάχονο;" Είναι η (τραγική) στιγμή που αρχίζουν όλα τα "Παρατράγουδα". Ακόμα και τρέλα! "Καλομελέτα κι έρχεται" κι αυτή! Παραμιλάς αναφωνώντας προγράμματα της τηλεόρασης! Και μέσα στην παραζάλη σου νομίζεις ότι ζεις "Το πάρτι της ζωής σου"! Και ποτέ δεν έρχεσαι "Πρόσωπο με πρόσωπο" με τα προβλήματά σου! Ποτέ! Και νιώθεις ακόμα χειρότερα όταν οι άλλοι προπαθούν να σε συνετίσουν, διότι αρχίζουν πρώτα "Με αγάπη", αλλά κλείνουν με "Πολύ μπλα μπλα" και σε τρελαίνουν! Μου έχει τύχει και 'μένα αλλά συνεχίζω να "Κοιτάω μπροστά" προσηλωμένος στην (τηλεοπτική μου) πραγματικότητα! Έχεις μάθει να παρακολουθείς τηλεόραση με αυτές τις επιταγές. Ακόμα και εάν δεν ξέρεις (πάντοτε) τον τηλεοπτικό προγραμματισμό, κλείνεις ένα "Ραντεβού στα τυφλά" με την τηλεόραση και αν και μπορεί να μην σου αρέσει το πρόγραμμα θα το δεις και "Θα πεις και ένα τραγούδι"!

Ο Σπύρος και ο Vincent!

Γράφοντας και το πρόγραμμα σε μία εκδοτική που εργάζομαι, τυγχάνω αποστολής μερικών φωτογραφιών που ξαφνιάζουν, πολλές φορές, ευχάριστα. Ο Αlpha, λοιπόν, μου έστειλε και κάποιες φωτογραφίες για ένα επεισόδιο της σειράς "Άλλαξέ το", το οποίο, όπως λένε, θα παρουσιαστεί, στις 3/2 (εκτός εάν ακυρωθεί). Ως συνήθως, θα δούμε και σ' αυτό το επεισόδιο οδύνη και τέλος οδυρμό από συγκίνηση και χαρά, που συνοδεύονται από τα γνωστά "Σπύρο μου σ' ευχαριστώ". Αυτά είναι τα κλασσικά. Εμένα μου προξένησε μεγάλη εντύπωση η φωτογραφία που παραθέτω. Η συνάντηση των δύο μύθων (Σούλης - Van Gogh), σαν έκθεση στο μουσείο Μπενάκη, δένει μοναδικά. Σε συνδυασμό, μάλιστα, με το ψυχαναγκαστικό φοντο της διαρκούς εναλλαγής των γραμμών. Αλλά ένα βλέμμα και έναν μορφασμό αποστροφής διακρίνω στο πρόσωπο του ενός εκ των δύο μύθων. Κρατώντας ένα ταμπλώ με εκτυπωμένο τον πίνακα του Van Gogh (για όσους δεν κατάλαβαν, πρόκειται για τον δεύτερο μύθο) "Ηλιοτρόπια" ο μύθος που ακούει στο όνομα Σπύρος Σούλης, μήπως αμφισβητεί την τέχνη του Van Gogh; Μην ανησυχείς Σπύρο μου, μπορεί ο πίνακας του ζωγράφου να γίνει κάποτε διάσημος, όπως τα έργα που κάνεις μέσα σε σπίτια απελπισμένων. (Οποιαδήποτε αναφορά σε πραγματικά ή φανταστικά ονόματα και γεγονότα, είναι εντελώς συμπτωματική).

Ένα "Εύγε"

Τώρα τελευταία με έχει πιάσει ένας οικολογικός παραξυσμός. Αφού ζητήσω, λοιπόν, ένα μεγάλο συγγνώμη από τους αναγνώστες μου, που πιθανόν βαρέθηκαν να βλέπουν τις οικολογικές μου ανησυχίες να αναρτώνται άνευ φειδούς (ως σχόλια), θα πω κάτι που δεν έχει να κάνει με παράπονα για την οικολογική ασυνειδησία μας. Ένα "μπράβο". θα έλεγα ότι ανέκαθεν υποστήριζα τις διάφορες οικολογικές οργανώσεις, και μάλιστα, όσες τύγχαναν να πέσουν στην αντίληψή μου (ή στη "συνείδησή" μου), με αποτέλεσμα να βγαίνω εκτός οικονομικού προϋπολογισμού. Αλλά τώρα, ζώντας με την αρραβωνιστικιά μου, η οποία, ευτυχώς, δέχθηκε όλες τις οικολογικές μου ιδιορρυθμίες (αν θα μπορούσαν να ονομαστούν έτσι οι αναζητήσεις μου για ένα βιώσιμο μέλλον), προσπαθώ να είμαι λίγο πιο οικονόμος. Αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία. Λοιπόν, πριν αρκετό καιρό μπήκα στο site της οικολογικής οργάνωσης WWF και ενθουσιάστηκα, αφενός με τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να κάνουν τον απλό πολίτη να κατανοήσει το μείζον οικολογικό πρόβλημα και αφετέρου γιατί προωθούν πολλά προγράμματα για την προστασία του οικοσυστήματος και την εξάλειψη του προβλήματος που αναφέρεται ως "φαινόμενο του θερμοκηπίου". Το link, ωστόσο, που με ενθουσίασε είναι το πρόγραμμα ενός είδους αναδοχής ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση. Μπαίνοντας στο site θα διαπιστώσετε όσα προαναφέρω. Και θα ήταν πολύ θετικό να γίνετε ανάδοχοι (με ελάχιστα χρήματα) και να φροντίσετε για τη διατήρηση ενός σπάνιου είδους της παγκόσμιας πανίδας, όποιο εσείς θέλετε από τα προτεινόμενα, συμβάλλοντας, με αυτόν τον τρόπο, ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος. Ως αντάλλαγμα θα λάβετε (εκτός από την τεράστια ηθική ικανοποίηση) πλούσιο υλικό από την οργάνωση. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σαν διαφήμιση. Και είναι. Αλλά με μία διαφορά. Δεν διαφημίζω την WWF. Διαφημίζω την ζωή σε έναν βιώσιμο πλανήτη.

Notre Beauté...

H ζήλεια, ή μαλλον ο φθόνος για να ακριβολογήσω, είναι ανθρώπινο "προνόμιο". Εμείς ως "ανώτερα" όντα έχουμε το δικαίωμα να φθονούμε οποιοδήποτε άλλο ον της φύσης, το οποίο υπερέχει κάπου σε σχέση με την δική μας αδιαφιλονίκητη "ανωτερότητα". Αυτή η σκέψη φάνηκε ότι εξέφραζε έναν "καλοπροαίρετο" κυνηγό, ο οποίος θέλοντας να δοκιμάσει τα σκάγια του άρχισε να πυροβολεί ένα σμήνος αμέριμνων φλαμίνγκο που θέλησαν να κάνουν μία στάση στη χώρα μας, πριν συνεχίσουν το ταξίδι τους. Αυτή η "φιλοξενία" του χαρωπού κυνηγού, ο οποίος ρώτησε εντελώς φυσιολογικά "μα πού θα δοκίμαζα τα ακριβά σκάγια μου;", είναι αντάξια της ομορφιάς των φτερωτών ουράνιων τόξων που έχασαν έξι μέλη του σμήνους τους; Ο, εν λόγω, κυνηγός δήλωσε επίσης, ότι ήξερε ότι τα φλαμίνγκο δεν τρώγονται με τη φράση "ε, δεν είναι και μπεκάτσες", αλλά αυτό δεν φάνηκε να τον πτόησε, αφού δε δίστασε στο ελάχιστο να διαπιστώσει ότι τα σκάγια του ήταν άριστα. Δεν μπορώ, λοιπόν, να μην σκεφτώ ότι αυτό που πραγματικά επιθυμούσε ο κυνηγός, που θέλει να ανήκει στο ανθρώπινο είδος (αλλά φευ, δεν φάνηκε να το αποδεικνύει), ήταν να εκφράσει τον φθόνο που ένιωθε για τα συμπαθέστατα πτηνά, λόγω της ομορφιάς τους και του υπέροχου τρόπου με τον οποίο πετάνε. Ο απάνθρωπος, βάρβαρος κυνηγός δεν συννελήφθη. Ποτέ! Οπότε δεν μπορώ να μην σκεφτώ ότι στη χώρα της αδιαφορίας και του ωχαδερφισμού, όλοι έχουν το δικαίωμα να "εκφράζονται" όπως επιθυμούν. Πραγματικά όπως επιθυμούν. Χωρίς τιμωρία, ποινή, καταδίκη. Μερικοί που θα διαβάσουν αυτό το άρθρο θα αναφωνήσουν σίγουρα "Ωχ αδερφέ!", παρόλο που ελπίζω να μην είναι αυτοί ο κανόνας. Αλλά εξάλλου αυτή είναι η μοναδική "ομορφιά" μας. Η σήψη της κατακρεουργημένης ηθικής μας...

Νέα Φωσκολιάδα!

Μετά τα αλήστου μνήμης έπη του Νίκου Φώσκολου (αχ, πού είναι η φράση "το Καλημέρα Ζωή δε θα σταματήσει ποτέ!" που έμεινε ως μνημείο στα τηλεοπτικά δρώμενα όπως ο χορός της Κάτιας Δανδουλάκη με τα περιστέρια στη Βουλή όταν άρχιζε το σίριαλ "Λάμψη" - όχι του Κιούμπρικ, αλλά του Φωσκούλικ) μία νέα δήλωση ήρθε να ταράξει τα νερά στο θολό τηλεοπτικό πεδίο! Με τρομερά απειλητικό διάγγελμα - πώς ήταν η φάτσα του Τζακ Νίκολσον στην ταινία "Η Λάμψη" (όχι του Φωσκούλικ, αλλά του Κιούμπρικ); ε, χειρότερα! - αποφάσισε να ρίξει ακόμα δύο νέα σήριαλ στην τηλεόραση ο προκαθήμενος της ελληνικής τηλεοπτικής πολυπραγμοσύνης. Θεωρώντας ότι η Ελένη Κούρκουλα (ως "Φεγγάρω" - "Χελήνη χέλει γιο κυγίου Γιάγκου Δγάκου") υπήρξε ο προπομπός της ανάδυσης της "Μαρίας της άσχημης" (ίδιο μοτίβο αν σκεφτείτε ότι η άσχημη καπαρώνει το τεκνό) αποφάσισε ότι θα κάνει το δυναμικό come back. Το εάν θα έρθει με ελικόπτερο όπως η θεά Ηλίας Ψινάκης στο γάμο της Πέγκυς Xena, εξετάζεται ως πιθανή. Λοιπόν, εν τέλει οι τίτλοι δεν έχουν γίνει ακόμα γνωστοί, αλλά θα ανακοινωθούν, όπως εικάζεται, προσεχώς. Κι επειδή πρόκειται για τεράστιο γεγονός, η διαφήμιση θα έχει ως εξής: Η τηλεοπτική υποκουλτούρα θα περπατάει όπως ο Gozilla στους δρόμους με την μορφή του Θέμου Αναστασιάδη με μούσι α λα Τριανταφυλλόπουλου και ο κόσμος θα τρέχει πανικόβλητος να σωθεί. Ο Φώσκολος θα έρχεται ως σούπερμαν, θα εξολοθρεύει το θεριό και θα τού λέει με νόημα "Πίσω Βουρδούλακα! Εγώ είμαι τώρα εδώ!", κάτι που στα αυτιά μου ακούγεται ως μεγαλύτερη απειλή. Αυτή η σκέψη μου φέρνει στο μυαλό γεροντάκια να ανακοινώνουν περίλυποι στους γειτόνους "Ο αστυνόμος Θεοχάρης πληγώθηκε με σφαίρα θανάσιμα!" και να ρωτάω εγώ "Ποιος ήταν αυτός; Φίλος σας; Λυπάμαι που τον χάσατε". Αμ δε! Ζωντάνεψε από τις στάχτες του όπως ο Νίκος. Ο Νίκος μας!

Τι εστί "Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε." τελικά;

Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.
(Υπουργείο Περιπαίγματος, Χωματερών και Δασικών Εγκλημάτων)

Το θράσος της ελληνικής κυβέρνησης, επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. αλλά και Ν.Δ., συνεχίζεται απρόσκοπτο, όπως (επίσης) απρόσκοπτα συνεχίζεται η καταστροφή του περιβάλλοντος, αγνοώντας τις προτροπές (αρχικά) και τις εντολές (αργότερα) της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση των εκπομπών ρύπων, τη σταδιακή εξάλλειψη των χωματερών και την προώθηση της ανακύκλωσης. Και ως συνήθως αφήνουμε για την τελευταία στιγμή την προσπάθεια για την αποπεράτωση των έργων που θα συνέβαλλαν στην ολοκληρωμένη προσπάθεια για την επίτευξη των παραπάνω - σύμφωνα με την κοινοτική οδηγία - κάτι που σημαίνει ότι πάλι θα αναγκαστούμε να πληρώσουμε υπέρογκα πρόστιμα, αφού δε θα προλάβουμε μέχρι το χρονικό όριο που μας έχει (δικαίως) επιβληθεί να μειώσουμε τις εκπομπές ρύπων και να ενισχύσουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (κάτι που βοηθάται εξαιρετικά από το κλίμα της Ελλάδας). Οπότε πάλι οι Έλληνες πολίτες θα πληρώσουν αυτά τα πρόστιμα που ποτέ δεν φρόντισαν οι παλιότερες, όπως και η σημερινή κυβέρνηση να αποφύγουμε. Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι αυτό το χειρότερο. Το χειρότερο είναι η εγκληματική αδιαφορία που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ολοκληρωτική καταστροφή του εκπληκτικά πλούσιου οικοσυστήματος της χώρας μας, κάτι ιδιαίτερα καταστροφικό, αν αναλογιστούμε ότι η Ελλάδα φιλοξενεί σπάνια είδη ζώων που δεν απαντώται πουθενά αλλού σε ολόκληρο τον πλανήτη. Τα κρατικά κονδύλια, τα οποία προβλέπονταν παλαιότερα για την προστασία του περιβάλλοντος δεν έχουν δοθεί (ούτε τότε ούτε τώρα πρόκειται να δοθούν) και ό,τι έχει προσφέρει η Ε.Ε. ως κοινοτικά πλαίσια στήριξης για την προστασία του περιβάλλοντος έχουν (τω όντι) κατασπαταληθεί "αλλού". Οδεύουμε ολοταχώς προς τον κοινωνικό αποκλεισμό από τους εταίρους μας και δεν αποκλείεται να συρθούμε προσβεβλημένοι - ξανά - στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, αφού δεν σταματάει η χώρα μας να είναι ουραγός σε θέματα περιβάλλοντος (μεταξύ άλλων). Επιτέλους, οι κυβερνήσεις πρέπει να πιεστούν για να αναλάβουν δράση, γιατί ξεχνάνε ότι σε όλους εμάς οφείλουν την ισχύ τους! Επιτέλους ζητάμε:

• Τα κονδύλια που προβλέπονται για την προστασία του περιβάλλοντος να δοθούν εκεί που πρέπει.
• Να προσπαθήσουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις να συμβάλλουν ουσιαστικά στην προστασία του περιβάλλοντος.
• Να υπακούσουμε στις κοινοτικές οδηγίες για μείωση εκπομπών ρύπων, κλείσιμο χωματερών, προώθηση ανακύκλωσης και αύξηση χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
• Δημιουργία ανεξάρτητου Υπουργείου Περιβάλλοντος στα πρότυπα ξένων κρατών, το οποίο θα διεκδικεί περισσότερα για το περιβάλλον και δε θα συγκαλύπτει τα οικολογικά εγκλήματα που γίνονται κατ' εξακολούθηση (ως φερέφωνο των συμφεροντολόγων).
  
• Να σταματήσουν επιτέλους οι πολιτικοί να μοιάζουν τόσο πολύ στον πρώην πρόεδρο Nixon στην υπόθεση "Watergate" (όπερ μεθερμηνευόμενον τόσο ψεύτες), όταν αναφέρονται στις προσπάθειες που (δεν) καταβάλλουν για την προστασία του πλανήτη.
  

Μόνο έτσι το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. θα έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Επιτέλους!

Heath Ledger Passed Away...

Eχθές πέθανε ο φέρελπις ηθοποιός Heath Ledger. O κινηματογράφος έχασε έναν ιδιαίτερα ταλαντούχο νεαρό ηθοποιό. Ο Ledger "έφυγε" σε ηλικία 28 ετών. Ως επίσημη εκδοχή του θανάτου του θεωρείται η υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών...

Τι χαρά, τι χαρά πλαίει η BP στα νερά...

Μεγάλο πανηγύρι έστησαν οι μεγάλες πετρελαιοβηομηχανίες του πλανήτη μας. Όταν τα αποθέματα του πετρελαίου έμοιαζαν να στερεύουν, "καλά νέα" ήρθαν από τον βορρά! Οι πάγοι λιώνουν και η πιθανή άντληση των (πολύ) πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου του Βορείου Πόλου μπορεί πλέον να θεωρείται ως βέβαιη, αν και η εξάντληση της υπομονής των απλών ανθρώπων φαίνεται το ίδιο βέβαιη, όταν βλέπουν το μέλλον του πλανήτη δυσοίωνο, αφού η εξάλειψη της θρασύτητας που επιδείκνυαν ασυστόλως οι μεγάλες πετρελαιοβηομηχανίες, τώρα πια, φαντάζει απίθανη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Δηλαδή δε χρειάζεται να ανησυχούμε, αφού ο πλούσιος βορράς μπορεί να μας προσφέρει αφειδώς πετρέλαιο για δεκαετίες! Και ενώ το πρόβλημα εντοπίζεται πλέον στην υπερθέρμανση του πλανήτη προσπαθούν να μας στρέψουν το βλέμμα σε άλλα (και κυρίως) πλασματικά προβλήματα. Αφού νέες λύσεις εμφανίζονται από όλες τις κατευθύνσεις για την μείωση των εκπομπών των βλαβερών ουσιών, γιατί και οι πετρελαιοβηομηχανίες δεν στρέφουν προς τα εκεί το ενδιαφέρον τους; Αφού, ούτως ή άλλως, πάλι οικονομικό όφελος θα έχουν. Δεν φαίνεται να λαμβάνουν στα σοβαρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, ακόμα και των πιο αισιόδοξων. Η εταιρία που αναφέρεται στον τίτλο είναι μόνο μία από τις δεκάδες που σπεύδουν να αποδείξουν τη θρασύτητά τους στέλνοντας ξεκάθαρα μηνύματα από τον Βόρειο Πόλο. Kαι είναι πολύ πιθανόν να δούμε και εκεί αυτά τα μεταλλικά τέρατα (σαν κι αυτό της εικόνας) να ξεπροβάλλουν δίπλα από πάγους που συνεχίζουν να λιώνουν...

Καμπάνα σέρνει παπά στη φυλακή...

Το ακούσαμε κι αυτό. Δικαστής επέβαλλε ποινή φυλάκισης σε έναν παπά στις Μηλιές Πηλίου, επειδή, λέει, βαρούσε πολύ δυνατά την (εν λόγω) καμπάνα! Ενοχλούσε, λοιπόν, τον μακάριο ύπνο των κατοίκων, οι οποίοι δεν δίστασαν να σύρουν στα δικαστήρια έναν συγχωριανό τους. Και τη στιγμή που έμποροι ναρκωτικών, νονοί της νύχτας και clubs που έχουν στο τέρμα τα ντεσιμπέλ κρίνονται "νόμιμοι"! Αλλά όταν οι τουρίστες επισκέπτονται τις Μηλιές και το χρήμα ρέει άφθονο, όλοι κάνουν τις πάπιες! Τότε ο θόρυβος δεν πειράζει. Αλλά η καμπάνα! Ε, καμπάνα είναι αυτή, θα ενοχλεί. Να εύχεστε να μην σας παραλάβει στο στόμα της η Ελένη Λουκά. "Αμαρτωλοί!"

Οντισιόν για νύφη

Ο Β.Κ. ο πλέον προσφιλής από τους φιλτάτους μου - και μελλοντικός κουμπάρος μου - αντιμετωπίζει ένα μείζον πρόβλημα. Σπουδάζοντας στην Αγγλία γνώρισε μία Κύπρια φοιτήτρια την Φ. Λοιπόν, να μην τα πολυλογώ κόλλησαν, δημιούργησαν ένα πολύ όμορφο ζευγάρι, αλλά λόγω απόστασης διέκοψαν αυτό το δεσμό, προς μεγάλη απογοήτευση του Β. Λοιπόν, ο Β. έχει την ηλικία μου (σας υπενθυμίζω ότι είμαι 28 μη σας γυρίζω τώρα στο προφίλ μου) νιώθει ότι τα χρόνια περνάνε και εν τέλει δε θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα σπιτικό. Ο Β. εκτός από πολύ καλός χαρακτήρας (όχι ξενέρωτος) είναι και πολύ ωραίος. Ψηλός, όμορφο σώμα και πρόσωπο και χαρακτηρίζεται δια την γαλλικήν αβρότητάν του προς τις γυναίκες (μην νομίζετε ότι πρόκειται για φλώρο), με λίγα λόγια έχει τις χάρες όλες. Απ' ό, τι πιστεύω, ωστόσο, το κόλλημα με την Φ. καλά κρατεί, οπότε προσπαθώ να τον αποσπάσω από αυτήν την σκέψη και ψάχνω μία γυναίκα αναλόγων προσόντων. Και πιστεύοντας ότι στο blog υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες για ανεύρεση συντρόφου, όσες πιστές προσέλθετε. Μοναδικός όρος: Να μοιάζει κάπως στην Laura Elena Harring (για όσους δεν την ξέρετε είναι η κοπέλα που στέκεται με ηδυπάθεια παραπλεύρως). Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο καημένος ο φίλος μου, πρέπει να ταιριάζει και λίγο (τουλάχιστον εμφανισιακά) με την συμβία του. Τώρα, όποια έχει μία τέτοια εμφάνιση, καλό είναι να επικοινωνήσει μαζί μου (μέσω blog. Μην επιμένετε, τηλέφωνο δεν δίνω) και εάν τα βρείτε με τον Β. καλώς, εάν όχι θα επικοινωνήσω ξανά στο μέλλον με όλες τις γυναίκες που διαβάζουν αυτό το blog. Εις το επανιδείν!

L' Aesthéte Soleil phones back...

Μετά από καιρό απουσίας (κανονικά έλλειψης έμπνευσης, αλλά κάτι τέτοιο δεν το λέμε φωναχτά), επέστρεψα για να δηλώσω ότι το "pilium tree" αποδείχτηκε κατά το ήμισυ άνθρακας. Ούτε χιόνι, ούτε υπερβολικός στολισμός, ωστόσο, η Μακρινίτσα είναι στολίδι από μόνη της. Αλλά μιλάμε για λιακάδα. Να σκάει ο τζίτζικας. Ευτυχώς, την πρωτοχρονιά πετάχτηκα με την αρραβωνιαστικιά μου στην always freezing Ελάτη. Αν και εκεί, εδώ που τα λέμε, το χιόνι απλωνόταν σε λίγες μεριές. Του χρόνου, ελπίζω να δω αυτήν την εικόνα (που παραθέτω) στη Βιέννη...