Tι όμορφο κουνέλι!

Τώρα τελευταία έχω απογοητευτεί πολύ μελετώντας τις συμπεριφορές, αλλά και τις αντιδράσεις διαφόρων παιδιών ηλικίας 5-6 χρονών. Παρατηρώ ότι, όσον αφορά την τεχνολογία, είναι πολύ πιο μπροστά από εμένα. Χειρίζονται τα dvd players και τα recorders, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα hi-tech συστήματα ήχου, όπως εγώ χειριζόμουν τα ξυλοτουβλάκια και τα legos. Προχθές στο λεωφορείο έβλεπα ένα παιδάκι στην αγκαλιά του πατέρα του να χειρίζεται και να χρησιμοποιεί χωρίς πρόβλημα ένα i-pod, hi-tech αντικείμενο που ακόμα δεν ανακάλυψα σε τι χρησιμεύει και δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Ωστόσο, αλλού είναι το θέμα. Σ' αυτήν την εποχή των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, τα παιδιά εξοικειώνονται με την τεχνολογία σε χρόνο dt. Αλλά όχι χωρίς τίμημα κι αυτό είναι το τραγικό. Έχω ακούσει παιδιά δέκα ετών να λένε ότι το γάλα το παράγει εργοστάσιο, ότι τα δέντρα και τα λουλούδια στις πόλεις είναι από πλαστικό και τα άγρια ζώα τα βρίσκουμε στα τσίρκα και στα πάρκα, το πολύ σε ντοκιμαντέρ στον ΣΚΑΪ. Διαπιστώνω ότι τα σημερινά παιδιά έχουν αποξενωθεί τόσο πολύ από τη φύση που περνάνε το καγκουρό για κουνέλι, την τίγρη για γάτα βαμμένη και τον ελέφαντα για παχύ γαϊδούρι με σωλήνα. Αν κάνετε ένα πρόχειρο τεστ, θα διαπιστώσετε ότι τα παιδιά ξέρουν να χειρίζονται τα ηλεκτρονικά μηχανήματα, αλλά αγνοούν την ύπαρξη ενός φυσικού κόσμου. Και αυτό είναι πράγματι τραγικό.