Για την Αμαλία Καλυβίνου...

Λυπάμαι για όσα έζησε...
Λυπάμαι που ασθένησε...
Λυπάμαι που η αρρώστια είναι τόσο πρόστυχη...
Λυπάμαι που αναγκάστηκε να τα ζήσει όλα αυτά...
Λυπάμαι που την ανάγκασαν να τα ζήσει όλα αυτά...
Λυπάμαι για την ηθική τους κατάντια...
Λυπάμαι για την ηθική μας κατάντια...
Λυπάμαι που δεν την γνώρισα...
Λυπάμαι που δεν προσπάθησα να κάνω κάτι...
Λυπάμαι για όσους ζουν το ίδιο και δεν τους συμπαρίσταμαι...
Λυπάμαι για την αδιαφορία μου...
Αλλά χαίρομαι που γλίτωσε...
Όσο κι αν θλίβομαι...
Χαίρομαι...