Mια γοργόνα με γαλάζια μάτια...

Ο Β.Κ. προαναφερθείς φίλτατος που αναφέρω σε προηγούμενη ανάρτηση (για όσους δεν θυμούνται είναι αυτός, για τον οποίο έκανα μία οντισιόν προς ανεύρεση νύφης), προσφάτως επέστρεψε από τη Δανία, χώρα από την οποία, αν του καθόταν, θα μας κουβαλούσε καλλίπυγο νύφη με γαλάζια μάτια, λευκό δέρμα και κατάξανθα μαλλιά. Παρόμοιες καλλονές συνάντησε μπόλικες, αλλά θες ο ελληνικός αέρας του, θες η προβληματική του (που συνοψίζεται στη φράση: τι να κάνει τώρα η σκύλα που με παράτησε - δικό μου αυτό, φίλε μην το παρεξηγείς) δεν απεκόμμισε σημαντικά οφέλη. Κάτι για ωραία χώρα μου έγραψε, κάτι για οικολογική ευαισθησία, κάτι για μνημεία, έμεινε η γοργόνα στο πίσω μέρος του μυαλού του. Και μπροστά στα μάτια του βέβαια, ξεπρόβαλλε η Άριελ στο λιμάνι, αλλά ούτε αυτή κουνήθηκε. Τι θα κάνω μ' αυτόν; Μου φαίνεται ότι στο γάμο μου κάτι θα γίνει και θα τον οδηγήσω σιδηροδέσμιο στα σκαλιά της εκκλησίας. Και με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Αφενός θα βρει τη γυναίκα της ζωής του και αφετέρου θα συμπαρασταθεί με αυτόν τον τρόπο στον προσεχώς κρεμασμένο φίλο του...