Η Τρελή Ελληνική (Τηλεοπτική) Πραγματικότητα

Όσο παρακολουθώ τηλεόραση τόσο απελπίζομαι. Βλέπω ότι τα καλά προγράμματα είναι ένα είδος υπό "Εξαφάνιση". Αλλά η τηλεόραση ανοίγει ήδη με το "Καλημέρα σας" και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, με το που ετοιμάζεται ο "Πρωινός καφές". Και ενώ τα μισά κανάλια προσπαθούν να σε πείσουν ότι "Αξίζει να το δεις" τα άλλα σου προτείνουν "Άλλαξέ το". Η κατάσταση αυτή σε φτάνει πολλές φορές "Στα άκρα" και αντιδράς με γέλια για να μην απογοητευτείς σε βαθμό που θα σε φέρει σε απόγνωση. Αλλά θα έλεγα ότι απελπίζεσαι ακόμα κι αν έχεις ένα τραπέζι. Το "Στην υγειά μας" το λες με ανοιγμένη την τηλεόραση και σε διάφορα προγράμματα θα ακούσεις και σσσς καθώς κατεβάζεις την μπουκιά σου. Για να μην μιλήσω για το "Κυριακάτικο Τραπέζι" που η τηλεόραση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συνενστίασης. Αλλά εκεί επικρατεί ΤΟ μπάχαλο. Ο πατέρας (κυρίως) θέλει να δει ειδήσεις ή κάποιο πρόγραμμα που να κάνει "Ζοοm στα πρόσωπα και στα γεγονότα", η μητέρα και η κόρη καμιά ελληνική σειρά. Ο γιος επιθυμεί μία αμιγώς "Αθλητική κυριακή" και θέλει ποδόσφαιρο! Αυτό που "Έχει γούστο" περισσότερο είναι εάν η οικογένεια είναι πολυμελής και εμφανίζονται στο "Προσκήνιο" και άλλα μέλη. Τι "Συμβαίνει τώρα"; Στην "Πρώτη γραμμή" για την κατάκτηση (εννοείται) του τηλεκοντρόλ σφάζονται παλληκάρια! Και όλοι συμμετέχουν! "Ουδείς αναμάρτητος"! Αν υπάρξει και συμμαχία θα δεις την "Πρώτη πάσα" του τηλεκοντρόλ να την ρίχνουν οι μεν και τη δεύτερη οι δε, ενώ πιθανόν εσύ προπαθείς να προστατευτείς μην σου έρθει καμιά ξανάστροφη. Συγκατάβαση δεν υπάρχει. Αφού "Μένουμε Ελλάδα" δεν πρόκειται να συννενοηθούμε ως γνήσια μέλη μίας πολιτισμένης χώρας. Σπάνια θα δεις ανθρώπους που νιώθουν ότι "Η Ζωή είναι αλλού", εκτός δηλαδή της τηλεόρασης. Σε έρευνα ένα συντριπτικό 60% απάντησε ότι ζει για να βλέπει τηλεόραση! Και τα "Διαβολικά μυαλά" των καναλιών το έχουν καταλάβει αυτό. Το πρόβλημα εντείνεται αν έρθει κανένας απρόσκλητος που έχει ιδιαίτερη προτίμηση σε κάποιο συγκεκριμένο τηλεοπτικό πρόγραμμα. Αν βλέπεις κάτι σκέφτεσαι αυτομάτως "Αυτός μας έλειπε". Αν δεν μιλήσει όλα είναι μια χαρά, "Ούτε γάτα, ούτε ζημιά". Αν όμως μιλήσει ε, τότε "Αρχίζει το ματς" μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ενδοικογενειακά, αν τύχει και αποφύγεις τη σύρραξη, θα αντιμετωπίσεις σίγουρα γαλιφιές. Ο/ Η σύντροφος αρχίζει τα αγαπούλα μου και τα "Αmore miο" για να γίνει το δικό του/ της. Αν δεν πιάσει ούτε αυτό, αρχίζει ο συναισθηματικός εκβιασμός. "Αν μ' αγαπάς" βάλε το πρόγραμμά μου! Το ίδιο συμβαίνει και τις μέρες που δε δουλεύεις. Η τηλεόραση ανοίγει "Από νωρίς... και το σαββατοκύριακο"! Δεν χαίρεσαι καθόλου τα ρεπό σου. Εξαρτάσαι πια από το χαζοκούτι! Είσαι τελειωμένος! Ακόμα και "Τα σύνορα της αγάπης" σου καθορίζονται πια από τον τηλεοπτικό σου βίο σε σημείο που αρχίζεις να επικοινωνείς με τηλεοπτικούς όρους! Ο "Όμορφος κόσμος το πρωί" συνοψίζεται πλέον σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που είσαι υποχρεωμένος να το αγαπάς ή τουλάχιστον να το αποδέχεσαι για να είσαι ευτυχισμένος! Γιατί από τη ζωή εκεί έξω έχεις "Μαύρα μεσάνυχτα". Με τον/ την σύντροφό σου είστε πια "Δυο ξένοι". Κάποτε λέγατε "Είσαι το ταίρι μου" τώρα δεν λέτε ούτε "Καλημέρα"! Ο κάθε Έλληνας έχει δύο ιδανικά: Να είναι, πρώτον "Εισοδηματίας" και, δεύτερον κυρίαρχος της τηλεόρασης! Φιλίες τυγχάνει να έχουν χαλάσει από την τηλεόραση. Δεν έχει τύχει να πείτε σε κάποιον ότι θα είστε "Φίλοι για πάντα" και να διαφωνήσετε έντονα για κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα; Από 'κει και πέρα αρχίζεις να είσαι αντικείμενο για μελέτη. Η περίπτωσή σου ανήκει στις "Ιατρικές υποθέσεις"! Τα έχεις πλέον χάσει! Τη στιγμή εκείνη απευθύνεσαι στον εαυτό σου ρωτώντας τον: "Είσαι πιο έξυπνος από ένα δεκάχονο;" Είναι η (τραγική) στιγμή που αρχίζουν όλα τα "Παρατράγουδα". Ακόμα και τρέλα! "Καλομελέτα κι έρχεται" κι αυτή! Παραμιλάς αναφωνώντας προγράμματα της τηλεόρασης! Και μέσα στην παραζάλη σου νομίζεις ότι ζεις "Το πάρτι της ζωής σου"! Και ποτέ δεν έρχεσαι "Πρόσωπο με πρόσωπο" με τα προβλήματά σου! Ποτέ! Και νιώθεις ακόμα χειρότερα όταν οι άλλοι προπαθούν να σε συνετίσουν, διότι αρχίζουν πρώτα "Με αγάπη", αλλά κλείνουν με "Πολύ μπλα μπλα" και σε τρελαίνουν! Μου έχει τύχει και 'μένα αλλά συνεχίζω να "Κοιτάω μπροστά" προσηλωμένος στην (τηλεοπτική μου) πραγματικότητα! Έχεις μάθει να παρακολουθείς τηλεόραση με αυτές τις επιταγές. Ακόμα και εάν δεν ξέρεις (πάντοτε) τον τηλεοπτικό προγραμματισμό, κλείνεις ένα "Ραντεβού στα τυφλά" με την τηλεόραση και αν και μπορεί να μην σου αρέσει το πρόγραμμα θα το δεις και "Θα πεις και ένα τραγούδι"!